1. கண்டாம் கலுழ்வ தெவன்கொலோ தண்டாநோய்
    தாங்காட்ட யாங்கண் டது.

      கண்கள் செய்த குற்றத்தால்தானே காதல் நோய் ஏற்பட்டது? அதே கண்கள் அந்தக் காதலரைக் காட்டுமாறு கேட்டு அழுவது ஏன்?

    They showed me him, and then my endless pain
    I saw: why then should weeping eyes complain?

      As this incurable malady has been caused by my eyes which showed (him) to me, why should they now weep for (him).
  2. தெரிந்துணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்துணராப்
    பைதல் உழப்ப தெவன்.

      விளைவுகளை உணராமல் மயங்கி நோக்கிய மைவிழிகள், இன்று, காதலரைப் பிரிந்ததால் துன்பமுறுவது தம்மால் தான் என அறியாமல் தவிப்பது ஏன்?

    How glancing eyes, that rash unweeting looked that day,
    With sorrow measureless are wasting now away!

      The dyed eyes that (then) looked without foresight, why should they now endure sorrow, without feeling sharply (their own fault).
  3. கதுமெனத் தாநோக்கித் தாமே கலுழும்
    இதுநகத் தக்க துடைத்து.

      தாமாகவே பாய்ந்து சென்று அவரைப் பார்த்து மகிழ்ந்த கண்கள், இன்று தாமாகவே அழுகின்றன. இது நகைக்கத்தக்க ஒன்றாகும்.

    The eyes that threw such eager glances round erewhile
    Are weeping now. Such folly surely claims a smile!

      They themselves looked eagerly (on him) and now they weep. Is not this to be laughed at ?
  4. பெயலாற்றா நீருலந்த உண்கண் உயலாற்றா
    உய்வில்நோய் என்கண் நிறுத்து.

      தப்பிப் பிழைக்க முடியாத, தீராத காதல் நோயை எனக்குத் தருவதற்குக் காரணமான என் கண்கள், தாமும் அழ முடியாமல் வற்றிப் போய்விட்டன.

    Those eyes have wept till all the fount of tears is dry,
    That brought upon me pain that knows no remedy.

      These painted eyes have caused me a lasting mortal disease; and now they can weep no more, the tears having dried up.
  5. படலாற்றா பைதல் உழக்கும் கடலாற்றக்
    காமநோய் செய்தவென் கண்.

      கடல் கொள்ளாத அளவுக்குக் காதல் நோய் உருவாகக் காரணமாக இருந்த என் கண்கள், இப்போது தூங்க முடியாமல் துன்பத்தால் வாடுகின்றன.

    The eye that wrought me more than sea could hold of woes,
    Is suffering pangs that banish all repose.

      Mine eyes have caused me a lust that is greater than the sea and (they themselves) endure the torture of sleeplessness.
  6. ஓஒ இனிதே எமக்கிந் நோய் செய்தகண்
    தாஅம் இதற்பட் டது.

      ஓ! என் காதல் நோய்க்குக் காரணமான கண்கள், என்னைப் போலவே வாடி வருந்துகின்றன. இது எனக்கு மகிழ்ச்சியே!

    Oho! how sweet a thing to see! the eye
    That wrought this pain, in the same gulf doth lie.

      The eyes that have given me this disease have themselves been seized with this (suffering). Oh! I am much delighted.
  7. உழந்துழந் துள்நீர் அறுக விழைந்திழைந்து
    வேண்டி அவர்க்கண்ட கண்.

      அன்று, இழைந்து குழைந்து ஆசையுடன் அவரைக் கண்ட கண்களே! இன்று பிரிந்து சென்றுள்ள அவரை நினைத்துக் தூங்காமலும், துளிக் கண்ணீரும் அற்றுப்போகும் நிலையிலும் துன்பப்படுங்கள்.

    Aching, aching, let those exhaust their stream,
    That melting, melting, that day gazed on him.

      The eyes that became tender and gazed intently on him, may they suffer so much as to dry up the fountain of their tears.
  8. பேணாது பெட்டார் உளர்மன்னோ மற்றவர்க்
    காணா தமைவில கண்.

      என்னை அரவணைக்கும் எண்ணமின்றிக் காதலித்த ஒருவர் இருக்கின்றனர்; அவரைக் காணாமல் என் கண்களுக்கு அமைதியில்லையே!

    Who loved me once, onloving now doth here remain;
    Not seeing him, my eye no rest can gain.

      He is indeed here who loved me with his lips but not with his heart but mine eyes suffer from not seeing him.
  9. வாராக்கால் துஞ்சா வரின்துஞ்சா ஆயிடை
    ஆரஞர் உற்றன கண்.

      இன்னும் வரவில்லையே என்பதாலும் தூங்குவதில்லை; வந்துவிட்டாலும் பிறகு தூங்குவதில்லை. இப்படியொரு துன்பத்தை அனுபவிப்பவை காதலர்களின் கண்களாகத் தானே இருக்க முடியும்.

  10. மறைபெறல் ஊராக் கரிதன்றால் எம்போல்
    அறைபறை கண்ணார் அகத்து.

      காதல் வேதனையைப் பறைசாற்றிக் காட்டிக் கொடுக்க எம் கண்களேயிருக்கும்போது, யாம் மறைப்பதை அறிந்து கொள்வது ஊரார்க்குக் கடினமல்ல.