இரவு

கொடுக்கக்கூடிய தகுதி படைத்தவரிடத்திலே ஒன்றைக் கேட்டு, அதை அவர் இருந்தும் இல்லையென்று சொன்னால், அப்படிச் சொன்னவருக்குத்தான் பழியே தவிர கேட்டவருக்கு அல்ல.

When those you find from whom ’tis meet to ask,- for aid apply;
Theirs is the sin, not yours, if they the gift deny.

If you meet with those that may be begged of, you may beg; (but) if they withhold (their gift) it is their blame and not yours.

வழங்குபவர், வாங்குபவர் ஆகிய இருவர் மனத்திற்கும் துன்பம் எதுவுமின்றி ஒரு பொருள் கிடைக்குமானால், அப்பொருள் இரந்து பெற்றதாக இருப்பினும் அதனால் இன்பமே உண்டாகும்.

Even to ask an alms may pleasure give,
If what you ask without annoyance you receive.

Even begging may be pleasant, if what is begged for is obtained without grief (to him that begs).

உள்ளதை ஒளிக்காத உள்ளமும், கடமையுணர்வும் கொண்டவரிடத்தில் தனது வறுமை காரணமாக இரந்து கேட்பதும் பெருமையுடையதே யாகும்.

The men who nought deny, but know what’s due, before their face
To stand as suppliants affords especial grace.

There is even a beauty in standing before and begging of those who are liberal in their gifts and understand their duty (to beggars).

இருக்கும்போது இல்லையென்று கைவிரிப்பதைக் கனவிலும் நினைக்காதவரிடத்தில், இல்லாதார் இரந்து கேட்பது பிறருக்கு ஈவது போன்ற பெருமையுடையதாகும்.

Like giving alms, may even asking pleasant seem,
From men who of denial never even dream.

To beg of such as never think of withholding (their charity) even in their dreams, is in fact the same as giving (it oneself);

உள்ளதை இல்லையென்று மறைக்காமல் வழங்கிடும் பண்புடையோர் உலகில் இருப்பதால்தான் இல்லாதவர்கள், அவர்களிடம் சென்று இரத்தலை மேற்கொண்டுள்ளனர்.

Because on earth the men exist, who never say them nay,
Men bear to stand before their eyes for help to pray.

As there are in the world those that give without refusing, there are (also) those that prefer to beg by simply standing before them.

இருப்பதைக் கொடுக்க மனமின்றி மறைத்திடும் இழிநிலை இல்லாதவர்களைக் கண்டாலே, இரப்போரின் வறுமைத் துன்பம் அகன்று விடும்.

It those you find from evil of ‘denial’ free,
At once all plague of poverty will flee.

All the evil of begging will be removed at the sight of those who are far from the evil of refusing.

இழித்துப் பேசாமலும், ஏளனம் புரியாமலும் வழங்கிடும் வள்ளல் தன்மை உடையவர்களைக் காணும்போது, இரப்போர் உள்ளம் மகிழ்ச்சியால் இன்பமுறும்.

If men are found who give and no harsh words of scorn employ,
The minds of askers, through and through, will thrill with joy.

Beggars rejoice exceedingly when they behold those who bestow (their alms) with kindness and courtesy.

வறுமையின் காரணமாக யாசிப்பவர்கள், தம்மை நெருங்கக் கூடாது என்கிற மனிதர்களுக்கும், மரத்தால் செய்யப்பட்டு இயக்கப்படும் பதுமைகளுக்கும் வேறுபாடே இல்லை.

If askers cease, the mighty earth, where cooling fountains flow,
Will be a stage where wooden puppets come and go.

If there were no beggars, (the actions done in) the cool wide world would only resemble the movement of a puppet.

இரந்து பொருள் பெறுபவர் இல்லாத நிலையில், பொருள் கொடுத்துப் புகழ் பெறுவதற்கான வாய்ப்பு இல்லாமற் போய்விடும்.

What glory will there be to men of generous soul,
When none are found to love the askers’ role?

What (praise) would there be to givers (of alms) if there were no beggars to ask for and reveive (them).

இல்லை என்பவரிடம், இரப்பவன் கோபம் கொள்ளக்கூடாது. தன்னைப் போலவே பிறர் நிலைமையும் இருக்கலாம் என்பதற்குத் தன் வறுமையே சான்றாக இருக்கிறதே.

Askers refused from wrath must stand aloof;
The plague of poverty itself is ample proof.

He who begs ought not to be angry (at a refusal); for even the misery of (his own) poverty should be a sufficient reason (for so doing).