- பாலொடு தேன்கலந் தற்றே பணிமொழி
வாலேயி றூறிய நீர்.- இனியமொழி பேசுகினற இவளுடைய வெண்முத்துப் பற்களிடையே சுரந்து வரும் உமிழ்நீர், பாலும் தேனும் கலந்தாற்போல் சுவை தருவதாகும்.
The dew on her white teeth, whose voice is soft and low,
Is as when milk and honey mingled flow.
- The water which oozes from the white teeth of this soft speeched damsel is like a mixture of milk and honey.
- உடம்பொ டுயிரிடை என்னமற் றன்ன
மடந்தையொ டெம்மிடை நட்பு.- உயிரும் உடலும் ஒன்றையொன்று பிரிந்து தனித்தனியாக இருப்பதில்லை; அத்தகையதுதான் எமது உறவு.
Between this maid and me the friendship kind
Is as the bonds that soul and body bind.
- The love between me and this damsel is like the union of body and soul.
- கருமணியிற் பாவாய்நீ போதாயாம் வீழும்
திருநுதற் கில்லை யிடம்.
- நான் விரும்புகின்ற அழகிக்கு என் கண்ணிலேயே இடம் கொடுப்பதற்காக என் கண்ணின் கருமணியில் உள்ள பாவையே! அவளுக்கு இடமளித்து விட்டு நீ போய்விடு!
For her with beauteous brow, the maid I love, there place is none;
To give her image room, O pupil of mine eye, begone!- O you image in the pupil (of my eye)! depart; there is no room for (my) fair-browed beloved.
- வாழ்தல் உயிர்க்கன்னள் ஆயிழை சாதல்
அதற்கன்னள் நீங்கும் இடத்து.- ஆய்ந்து தேர்ந்த அரிய பண்புகளையே அணிகலனாய்ப் பூண்ட ஆயிழை என்னோடு கூடும்போது, உயிர் உடலோடு கூடுவது போலவும், அவள் என்னைவிட்டு நீங்கும்போது என்னுயிர் நீங்குவது போலவும் உணருகிறேன்.
Life is she to my very soul when she draws nigh;
Dissevered from the maid with jewels rare, I die!- My fair-jewelled one resembles the living soul (when she is in union with me), the dying soul when she leaves me.
- உள்ளுவன் மன்யான் மறப்பின் மறப்பறியேன்
ஒள்ளமர்க் கண்ணாள் குணம்.- ஒளி கொண்டிருக்கும் விழிகளையுடைய காதலியின் பண்புகளை நினைப்பதேயில்லை; காரணம் அவற்றை மறந்தால் அல்லவா நினைப்பதற்கு.
I might recall, if I could once forget; but from my heart
Her charms fade not, whose eyes gleam like the warrior’s dart.
- If I had forgotten her who has bright battling eyes, I would have remembered (thee); but I never forget her. (Thus says he to her maid).
- கண்ணுள்ளிற் போகார் இமைப்பிற் பருவரார்
நுண்ணியர்எம் காத லவர்.- காதலர், கண்ணுக்குள்ளிருந்து எங்கும் போக மாட்டார்; கண்ணை மூடி இமைத்தாலும் வருந்த மாட்டார்; காரணம், அவர் அவ்வளவு நுட்பமானவர்.
My loved one’s subtle form departs not from my eyes;
I wink them not, lest I should pain him where he lies.- My lover would not depart from mine eyes; even if I wink, he would not suffer (from pain); he is so ethereal.
- கண்ணுள்ளார் காத லவராகக் கண்ணும்
எழுதேம் கரப்பாக் கறிந்து.- காதலர் கண்ணுக்குள்ளேயே இருக்கிற காரணத்தினால், மைதீட்டினால் எங்கே மறைந்துவிடப் போகிறாரோ எனப் பயந்து மை தீட்டாமல் இருக்கிறேன்.
My love doth ever in my eyes reside;
I stain them not, fearing his form to hide.- As my lover abides in my eyes, I will not even paint them, for he would (then) have to conceal himself.
- நெஞ்சத்தார் காத லவராக வெய்துண்டல்
அஞ்சுதும் வேபாக் கறிந்து.- சூடான பண்டத்தைச் சாப்பிட்டால் நெஞ்சுக்குள் இருக்கின்ற காதலருக்குச் சுட்டுவிடும் என்று அஞ்சுகின்ற அளவுக்கு நெஞ்சோடு நெஞ்சாகக் கலந்திருப்பவர்களே காதலர்களாவார்கள்.
Within my heart my lover dwells; from food I turn
That smacks of heat, lest he should feel it burn.- As my lover is in my heart, I am afraid of eating (anything) hot, for I know it would pain him.
- இமைப்பிற் கரப்பாக் கறிவல் அனைத்திற்கே
ஏதிலர் என்னுமிவ் வூர்.- கண்ணுக்குள் இருக்கும் காதலர் மறைவார் என அறிந்து கண்ணை இமைக்காமல் இருக்கின்றேன்; அதற்கே இந்த ஊர் தூக்கமில்லாத துன்பத்தை எனக்குத் தந்த அன்பில்லதாவர் என்று அவரைக் கூறும்.
I fear his form to hide, nor close my eyes:
‘Her love estranged is gone!’ the village cries.- I will not wink, knowing that if I did, my lover would hide himself; and for this reason, this town says, he is unloving.
- உவந்துறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்துறைவர்
ஏதிலர் என்னுமிவ் வூர்.- காதலர், எப்போதும் உள்ளதோடு உள்ளமாய் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும்போது, அதை உணராத ஊர்மக்கள் அவர்கள் ஒருவரையொருவர் பிரிந்து வாழ்வதாகப் பழித்துரைப்பது தவறு.
Rejoicing in my very soul he ever lies;
‘Her love estranged is gone far off!’ the village cries.- My lover dwells in my heart with perpetual delight; but the town says he is unloving and (therefore) dwells afar.
