மருந்து

வாதம், பித்தம், சிலேத்துமம் என்று மருத்துவ நூலோர் கணித்துள்ள மூன்றில் ஒன்று அளவுக்கு அதிகமானாலும் குறைந்தாலும் நோய் உண்டாகும்.

The learned books count three, with wind as first; of these,
As any one prevail, or fail; ’twill cause disease.

If (food and work are either) excessive or deficient, the three things enumerated by (medical) writers, flatulence, biliousness, and phlegm, will cause (one) disease.

உண்ட உணவு செரிப்பதற்கான கால இடைவெளி தந்து, உணவு அருந்துகிறவர்களின் உடலுக்கு வேறு மருந்தே தேவையில்லை.

No need of medicine to heal your body’s pain,
If, what you ate before digested well, you eat again.

No medicine is necessary for him who eats after assuring (himself) that what he has (already) eaten has been digested.

உண்ட உணவு செரித்ததையும், உண்ணும் உணவின் அளவையும் அறிந்து உண்பது நீண்ட நாள் வாழ்வதற்கு வழியாகும்.

Who has a body gained may long the gift retain,
If, food digested well, in measure due he eat again.

If (one’s food has been) digested let one eat with moderation; (for) that is the way to prolong the life of an embodied soul.

உண்டது செரித்ததா என்பதை உணர்ந்து, நன்கு பசியெடுத்த பிறகு உடலுக்கு ஒத்து வரக்கூடிய உணவை அருந்த வேண்டும்.

Knowing the food digested well, when hunger prompteth thee,
With constant care, the viands choose that well agree.

(First) assure yourself that your food has been digested and never fail to eat, when very hungry, whatever is not disagreeable (to you).

உடலுக்கு ஒத்துவரக்கூடிய உணவைக்கூட அதிகமாகும்போது மறுத்து அளவுடன் உண்டால், உயிர் வாழ்வதற்குத் தொல்லை எதுவுமில்லை.

With self-denial take the well-selected meal;
So shall thy frame no sudden sickness feel.

There will be no disaster to one’s life if one eats with moderation, food that is not disagreeable.

அளவோடு உண்பவர் உடல் நலமுடன் வாழ்வதும் அதிகம் உண்பவர் நோய்க்கு ஆளாவதம் இயற்கை.

On modest temperance as pleasures pure,
So pain attends the greedy epicure.

As pleasure dwells with him who eats moderately, so disease (dwells) with the glutton who eats voraciously.

பசியின் அளவு அறியாமலும், ஆராயாமலும் அதிகம் உண்டால் நோய்களும் அளவின்றி வரும்.

Who largely feeds, nor measure of the fire within maintains,
That thoughtless man shall feel unmeasured pains.

He will be afflicted with numberless diseases, who eats immoderately, ignorant (of the rules of health).

நோய் என்ன? நோய்க்கான காரணம் என்ன? நோய் தீர்க்கும் வழி என்ன? இவற்றை முறையாக ஆராய்ந்து சிகிச்சை செய்ய வேண்டும். (உடல் நோய்க்கு மட்டுமின்றிச் சமுதாய நோய்க்கும் இது பொருந்தும்).

Disease, its cause, what may abate the ill:
Let leech examine these, then use his skill.

Let the physician enquire into the (nature of the) disease, its cause and its method of cure and treat it faithfully according to (medical rule).

நோயாளியின் வயது, நோயின் தன்மை, மருத்துவம் செய்வதற்குரிய நேரம் என்பனவற்றை எல்லாம் மருத்துவம் கற்றவர் எண்ணிப் பார்த்தே செயல்பட வேண்டும்.

The habitudes of patient and disease, the crises of the ill
These must the learned leech think over well, then use his skill.

The learned (physician) should ascertain the condition of his patient; the nature of his disease, and the season (of the year) and (then) proceed (with his treatment).

நோயாளி, மருத்துவர், மருந்து, அருகிருந்து துணைபுரிபவர் என மருத்துவமுறை நான்கு வகையாக அமைந்துள்ளது.

For patient, leech, and remedies, and him who waits by patient’s side,
The art of medicine must fourfold code of laws provide.

Medical science consists of four parts, viz., patient, physician, medicine and compounder; and each of these (again) contains four sub-divisions.