1. இல்லை தவறவர்க் காயினும் ஊடுதல்
    வல்ல தவரளிக்கும் ஆறு.

      எந்த தவறும் இல்லாத நிலையிலும்கூட காதலர்க்கிடையே தோன்றும் ஊடல், அவர்களின் அன்பை மிகுதியாக வளர்க்கக் கூடியது.

    Although there be no fault in him, the sweetness of his love
    Hath power in me a fretful jealousy to move.

      Although my husband is free from defects, the way in which he embraces me is such as to make me feign dislike.
  2. ஊடலின் தோன்றும் சிறுதுனி நல்லளி
    வாடினும் பாடு பெறும்.

      காதலரிடையே மலர்நதுள்ள நல்லன்பு சற்று வாடுவதற்கு, ஊடுதல் காரணமாக இருந்தாலும் அதனால் விளைகிற சிறிய துன்பம் பெருமையுடையதேயாகும்.

    My ‘anger feigned’ gives but a little pain;
    And when affection droops, it makes it bloom again.

      His love will increase though it may (at first seem to) fade through the short-lived distress caused by (my) dislike.
  3. புலத்தலிற் புத்தேள்நா டுண்டோ நிலத்தொடு
    நீரியைந் தன்னார் அகத்து.

      நிலத்தோடு நீர் கலந்தது போல அன்புடன் கூடியிருக்கும் காதலரிடத்தில் ஊடல் கொள்வதை விடப் புதிய உலகம் வேறொன்று இருக்க முடியுமா?

    Is there a bliss in any world more utterly divine,
    Than ‘coyness’ gives, when hearts as earth and water join?

      Is there a celestial land that can please like the feigned dislike of those whose union resembles that of earth and water?
  4. புல்லி விடாஅப் புலவியுள் தோன்றுமென்
    உள்ளம் உடைக்கும் படை.

      இறுகத் தழுவி இணை பிரியாமல் இருப்பதற்குக் காரணமாக ஊடல் அமைகிறது. அந்த ஊடலில்தான் என் உள்ளத்து உறுதியைக் குலைக்கும் படைக்கலனும் இருக்கிறது.

    ‘Within the anger feigned’ that close love’s tie doth bind,
    A weapon lurks, which quite breaks down my mind.

      In prolonged dislike after an embrace there is a weapon that can break my heart.
  5. தவறிலர் ஆயினும் தாம்வீழ்வார் மென்றோள்
    அகறலின் ஆங்கொன் றுடைத்து.

      தவறே செய்யாத நிலையிலும்கூட தன்னுள்ளம் கொள்ளை கொண்டவளின் ஊடலுக்கு ஆளாகி அவளது மெல்லிய தோள்களைப் பிரிந்திருப்பதில் ஓர் இன்பம் இருக்கிறது.

    To be estranged a while hath its own special charms.

      Though free from defects, men feel pleased when they cannot embrace the delicate shoulders of those whom they love.
  6. உணலினும் உண்ட தறலினிது காமம்
    புணர்தலின் ஊடல் இனிது.

      உணவு அருந்துவதைவிட, அருந்திய உணவு செரிப்பதிலே ஒரு சுகம். அதைப்போல் உடலுறவைவிட ஊடல் கொள்வதிலேயே காதலர்க்கு ஒரு சுகம்.

    ‘Tis sweeter to digest your food than ’tis to eat;
    In love, than union’s self is anger feigned more sweet.

      To digest what has been eaten is more delightful than to eat more; likewise love is more delightful in dislike than intercourse.
  7. ஊடலின் தோற்றவர் வென்றார் அதுமன்னும்
    கூடலிற் காணப் படும்.

      ஊடல் என்கிற இனிய போரில் தோற்றவர்தான் வெற்றி பெற்றவராவார். இந்த உண்மை ஊடல் முடிந்து கூடிமகிழும் போது உணரப்படும்.

    In lovers’ quarrels, ’tis the one that first gives way,
    That in re-union’s joy is seen to win the day.

      Those are conquerors whose dislike has been defeated and that is proved by the love (which follows).
  8. ஊடிப் பெறுகுவம் கொல்லோ நுதல்வெயர்ப்பக்
    கூடலில் தோன்றிய உப்பு.

      நெற்றியில் வியர்வை அரும்பிடக் கூடுவதால் ஏற்படும் இன்பத்தை, மீண்டும் ஒருமுறை ஊடல் தோன்றினால், அதன் வாயிலாகப் பெற முடியுமல்லவா?

    And shall we ever more the sweetness know of that embrace
    With dewy brow; to which ‘feigned anger’ lent its piquant grace.

      Will I enjoy once more through her dislike, the pleasure of that love that makes her forehead perspire?
  9. ஊடுக மன்னோ ஒளியிழை யாமிரப்ப
    நீடுக மன்னோ இரா.

      ஒளி முகத்தழகி ஊடல் புரிவாளாக் அந்த ஊடலைத் தீர்க்கும் பொருட்டு நான் அவளிடம் இரந்து நிற்கும் இன்பத்தைப் பெறுவதற்கும் இராப்பொழுது இன்னும் நீடிப்பதாக.

    Let her, whose jewels brightly shine, aversion feign!
    That I may still plead on, O night, prolong thy reign!

      May the bright-jewelled one feign dislike, and may the night be prolonged for me to implore her!

  10. ஊடுதல் காமத்திற் கின்பம் அதற்கின்பம்
    கூடி முயங்கப் பெறின்.

      ஒருவருக்கொருவர் செல்லமாகச் சினங்கொண்டு பிரிந்திருப்பது எனப்படும் ஊடல், இருவரும் சேர்ந்த பிறகு காதல் இன்பத்தை அதிகமாகப் பருகிட உதவும். எனவே ஊடல் கொள்வதே ஒரு இன்பமான செயல்தான்.

    A ‘feigned aversion’ coy to pleasure gives a zest;
    The pleasure’s crowned when breast is clasped to breast.

      Dislike adds delight to love; and a hearty embrace (thereafter) will add delight to dislike.